Titiaan, Annunciatie, Museo di Capodimonte Napels (ca. 1557)
Dit schilderij van Titiaan komt uit de kapel van 1557 van Cosimo Pinelli in San Domenico Maggiore. Men geloofde lang dat werk een kopie was van Luca Giordano uitgevoerd voor een onderkoning. Tegenwoordig wordt deze kopie bewaard in de kerk van San Gines in Madrid. Het werk in Capodimonte is het originele werk van Titiaan. Dit werk behoort tot de laatste fase van Titiaan, gekenmerkt door een langzaam proces van de opheffing van de plastische vorm onder de inwerking van licht. Titiaan bekwaamt zich in het ''sfumato'' (vervagende omtrekslijnen). De kleuren worden ook vager. Zijn vroege werken waren uitgevoerd met ''een zekere finesse en een ongelooflijke nauwgezetheid, om zowel van dichtbij als van veraf bekeken te worden'', merkte Giorgio Vasari op, en hij vervolgde: ''Deze laatste schilderijen zijn uitgevoerd in krachtige streken en vlekken, zodat men van dichtbij niets kan zien, maar op een afstand maken zij een volmaakte indruk... Hij legde zijn kleuren vaak in vele lagen over elkaar en men kan duidelijk zien hoeveel werk dit heeft vereist''. Deze werk was niet alleen een nieuwe techniek, het was het resultaat van een heel nieuwe houding ten opzichte van het schilderen. Want Titiaan vestigde de autonomie van het schilderij als een equivalent en niet slechts als een nabootsing van de werkelijkheid. Daarmee liep Titiaan vooruit op de moderne schilderkunst.
