Matthias Stomer, Adorazione dei pastori, Napoli, Museo di Capodimonte.
In het begin van de 17e eeuw reisde een groep schilders naar Italië en raakte daar onder de indruk van het werk van Caravaggio: de Caravaggisten of Utrechtse Caravaggisten. De belangrijkste zijn Hendrick Terbrugghen, Gerard van Honthorst en Dirck van Baburen. Zij namen stijlkenmerken van de Italiaanse meester over, zoals zijn realistische behandeling van sacrale onderwerpen, zijn monumentale composities en zijn gebruik van 'clair-obscur': het contrast tussen licht en schaduw, door Caravaggio toegepast om de dramatische kracht van een voorstelling te verhogen. Matthias Stom of Stomer (Amersfoort (?), ca. 1600 – na 1652) was een schilder en tekenaar. Stomer schilderde historiestukken, portretten en genrestukken. Hij wordt ook tot de caravaggisten of Utrechtse Caravaggisten gerekend en is gewaardeerd vanwege zijn psychologie en kleiachtige behandeling van het gelaat. Stomer is onderdeel van de tweede golf van Caravaggio in Napels en in zijn werken is tastbare verwijzing naar het naturalisme van Ribera. Zijn stijl is onderscheidend door de effecten van de nachtlicht en kunstlicht. De objecten en de draperie zijn zeer nauwkeurig en er is een overwicht van de roodbruine kleur. De gerimpelde gezichten van de oude mensen zijn intens en bescheiden, een combinatie dat doet denken aan de stijl van Ribera. Zijn verblijf in Napels kan worden gedateerd van 1632 tot 1641. Werken van Stomer zijn opgenomen in de collectie van Museo di Capodmonte en La quadreria dei Girolamini in Napels.
